Hier ligt de Antidote (ponton 1 rechts vooraan) in de haven San Miguel met op de achtergrond golfclub Amarillo.

Dag 119: vrijdag 22 juli 2011: van Las Palmas Gran Canaria naar San Miguel Tenerife.

Om 5u45 wekte GSM (wondermiddel) en het alarm van de GPS ons en om 6 uur gooiden we de trossen los. Gerrit was toch wakker en kwam ons uitzwaaien. Dat gaf een warm gevoel ondanks de bewolkte nattige nacht. We gaan ze missen, want wie wenst ons ’s morgens nu een goede dag?
Het was druk in de haven. De pilotes vergezelde in- en uitkomende grote boten waar wij tussendoor moesten manoeuvreren. Nochtans zagen we alleen bewegende navigatie lichten.
De eerste 20 mijlen voorspelden geen al te beste vaart, maar we moesten er doorheen. Wind op kop, golven van 3 tot 4 m lieten de Antidote duiken en klimmen, duiken en klimmen. De knopen die we wonnen aan duiken werden ons dubbel en dik aangerekend bij het klimmen. Gelukkig was het nog donker zodat we het gevaarte niet zagen aankomen en ons konden aanpassen. De bovenste uiterste hoek van Gran Canaria passerend werd het stilaan licht en vaarden we nog steeds op motor iets comfortabeler, doch nog steeds wind en golven half op kop. Het duiken en klimmen kwam onder controle, de witte koppen werden zichtbaar. De A.P. werd niet ingezet om de golven zo gericht mogelijk te vangen.
Rond 9 uur konden we zeilen met 2 reven in het groot zeil en ¾ genua. De westelijke hoek van Gran Canaria was bereikt en de zee lag voor ons open richting San Miguel Tenerife. Vaarwel Gran Canaria.
Om 11u30 zeilden we 120° over BB, half achterlijke wind, met bijbehorende rollende golven met mooie witte koppen die de boot oplichtte en weer neerzette, weg- en terug duwde, overspoelde zodat kapitein en bemanning droge kleding vereiste. Maar de zee was mooi en de zon maakte het geheel nog mooier, de zon die we de laatste weken zo gemist hadden was eindelijk terug op post en met een gemiddelde snelheid van 6 knopen, een wind variërend van 15 tot 30 knopen met wisselende golven van 3 tot 4m, van 1 tot 2m. zeilden we 50 mijl dezelfde koers. Ongeveer 10 mijl voor de haven zeilden we nog alleen met de genua volledig uitgerold voorbij de bekende rode berg aan El Medano en de luchthaven de haven van San Miguel binnen onder luid getoeter van Walter die ons op zijn terras stond op te wachten: wat een ontvangst!!!
Ik geef het niet graag toe, maar geloof het of niet, zeeziekte lag op de loer. Voor alle zekerheid slikte ik een pilletje, nam het stuurwiel en knabbelde droog brood. De kapitein zorgde voor de bevoorrading want ik durfde niet meer naar binnen. Het werd beter. 8 Uren van de 12 heb ik de A.P. vervangen om zeeziekte te overwinnen en het gaf me een krachtig gevoel te weten dat ik de baas bleef over boot en zee, maar na het avondeten was alleen wat horizontaal was welkom.

Bij het verlaten van de haven in Gran Canaria Las Palmas was het nog donker en hadden we golven en wind op kop. Dan is het motoren tot je van koers kunt veranderen.
Foto2: 3 uren later zijn we ter hoogte van Capunta Sardinia waar we van koers veranderen en de zeilen kunnen hijsen. Het spookte er wel een beetje, maar betere tijden stonden ons te wachten.

Rond 11 uur nog tamelijk noordelijk en Tenerife nog niet zichtbaar was de zon nog niet doorgebroken. De golven zijdelings achter heften de Antidote op om ons d an weer in een dal neer te laten.

De taken werden verdeeld en hier nam de kapitein een foto van de eerste matroos en de eerste matroos van de kapitein zodat het zeilen vlot verliep. De A.P. kreeg rust, want als wind en golven uit de goede richting komen is het fijn zelf het stuur in handen te nemen.

De golven speelden af en toe met de boot, maar het bleef spannend en onder controle.

Hoe meer naar het zuiden, hoe zonniger.

De Rode berg aan de luchthaven Tenerife Sud enkele mijlen voor de haven San Miguel.

Haven San Miguel rond 18u in de verte. De zeildag zit er op.

21.07.2011: Een laatste foto voor ons vertrek morgenvroeg van op de boot in de haven van Las Palmas Gran Canaria.

Dag 117 en 118: woensdag 20 juli en donderdag 21 juli 2011: Las Palmas Gran Canaria.

De ganse nacht heeft het weer geregend vergezeld van de nodig windvlagen. Alle dagen keken we vol spanning naar de meteo, maar het bleef 6 tot 7 bf met golven van 2 à 3 m. wat in de acceleratie zones het dubbele betekent wat de golfhoogte betreft en daar moeten we door. Onze hoop op afname is gericht op vrijdag of zaterdag om over te steken want Sisi komt 27 juli naar Tenerife en dan zouden we er toch graag zijn.
Om ons zeker te vergewissen van de toestand van de zee fietsten we naar Playa de las Canteras in het noorden van Las Palmas en zagen inderdaad de juistheid van de meteo. De branding en de golven waren adembenemend mooi om naar te kijken maar een zeiler heeft liever controle over dit alles.

Donderdag fietsten we eveneens noordelijk, maar naar de andere kant en de branding en witte golfkoppen deden hun uiterste best om ons een even mooi beeld te tonen zoals gisteren. De surfers waren in hun nopjes.
We zijn hier nu bijna 5 weken, waarvan we er 3 tal op wacht stonden om over te steken en morgen gaan we het dan wagen. We waren het hier beu… beu, maar ja wat doe je. We hadden het ons anders voorgesteld. De haven: een en al mast, maar veel zeilbeweging zien we hier niet. Veel wonen op hun boot en werken ergens in de stad, anderen komen regelmatig een kijkje nemen, kuisen de boot, laten de motor eens draaien zeggen “buenos días’ en verdwijnen weer. Claudia en Bernard gaan eerst nog een maand terug naar huis en komen dan ook naar Tenerife. Die andere Zwitser wil eind van de maand ook naar Tenerife en de Duitse Cat ‘Doc Holiday’ wacht ook om over te varen. Frieda en Gerrit blijven hier tot ze plaats moeten maken voor de ARC richting Agadir. En zo heeft ieder zijn bestemming.
Riet de dochter van Frieda en Gerrit was weer hier en we dronken met zijn allen een laatste glaasje voor ons vertrek morgenvroeg.
Na alles in gereedheid gebracht te hebben voor morgen, het grootste werk was voor de kapitein, wachtte ons nog alleen het bed want om 6 uur zouden we de trossen losgooien.

Wat vind je van mijn nieuwe hond? Op Plaza Santa Ana zijn er zo 8 voor de Kathedraal, maar deze heb ik uitgekozen als de 'mijne'.

Dag 110 t/m dag 116: woensdag 13 juli t/m dinsdag 19 juli 2011: Las Palmas Gran Canaria.

Het was weer enkele dagen geleden dat we nog eens vis gegeten hadden en we beenden naar de Mercado waar je verse vis kunt kopen. Cherne is heel lekker en vis van hier, maar er was nog een andere gelijkaardige vis ook van hier maar ik weet de naam niet meer. Het was iets met paga…. en lekker.

De weerstand van de boiler was stuk en men zou een nieuwe weerstand bestellen bij ‘rolnautic’. Na een week lukte het niet de juiste maat te vinden, gevolg een nieuwe boiler. Geen sinecuur om de boiler te ontmantelen in de bakskist, maar uiteindelijk moest hij toch vervangen worden. Na ettelijke zweeturen in de bakskist was alles toch goed verlopen. Ik hield me stil en rustig want dan heb je geen zeurkous nodig, maar het lukte en nu hebben we terug warm water. Zo is het altijd wat met een boot. En verdorie ‘Murfy’ was weer in de buurt. Onze antenne voor internet liet ons ook in de steek en gaf een ‘crashdump’. Als we thuis zijn zullen we de antenne terugsturen want we hebben daar 2 jaar garantie op.

Het weer in Las Palmas bleef overwegend bewolkt, en nu zondag en de daarop volgende nachten regende het, geloof het of niet. Zo van die frieselregen die je door en door nat maakt. Nochtans in het zuiden was het, zegt men 32° en volop zon.
Op zondag bezochten we de ‘El Rastro’ (grote markt in het openbaar) betekent letterlijk vlooienmarkt. Deze naam is een beetje misleidend, er zijn enkele kraampjes met tweedehands spul zoals curiosa en kleding, maar overwegend vind je er kraampjes met nieuwe spullen. Ook veel namaak van merken als Lacoste; Nike, Tous etc
Naast stalletjes met kleding, ondergoed en schoenen vind je er ook enkele kramen met Canarische specialiteiten zoals verschillende soorten brood, kaas, worst, gebak en koekjes. Bovendien bevindt zich op deze markt al meer dan 25 jaar een kraampje van een Duitse bakker met Duits gebak en brood, maar veel te duur of profiteert men weer van de toeristen. Ik heb me natuurlijk ook één keer laten vangen.
Het leuke van deze markt is dat je er vrij veel stocks voor spotprijsjes worden verkocht en meestal aan 1 €. Het is een levendige, gezellige markt, waar je een goed beeld kunt vormen van de doorsnee Canarische bevolking.
Achteraan de markt zijn gezellige terrasjes waar je wat kunt drinken en Canarische tapas kunt bestellen en waar de Canarianen gepassioneerd domino spelen voor geld en er ook altijd een orkest de muziekliefhebbers lokt.

Maandag en dinsdag bleef het ellendig miezerig weer met sterke windvlagen en met een zeer hoge vochtigheidsgraad waar ik van baal. Waar zijn we eigenlijk beland? Zodra het mogelijk is zeilen we over naar Tenerife zuid, want we worden het stilaan beu. De plaatselijke bevolking is niet kwaad, want zij houden wel van enkele dagen regen, maar als het een maand moest duren, zouden ze wel anders piepen.
-15 Minuutjes bussen en we waren in ‘Telde’, maar viel dat tegen. Ik las in de reisgids, dat ‘Telde’ in de prekoloniale tijd de zetel was van de plaatselijke Guanchenkoning. Tegen het einde van de 15° eeuw bouwden de Spanjaarden een kleine kapel en in 1519 begon men op die plaats aan de bouw van de huidige San Juan Bautistakerk met het bekende maniëristische altaar en een Vlaamse triptiek uit de eerste helft van de 16° eeuw, maar ik denk dat ze gepikt was want nergens was er een Vlaamse triptiek te bespeuren. Ook zocht ik naar de groen en wit geschilderde huizen op de Plaza de San Juan, maar dat leek ook noppes. Gevels in alle mogelijke kleuren naast mekaar en moest de zon geschenen hebben, dat had het ook nog iets, maar die was ook zoek. Dan maar terug naar de boot en naar de apero bij Claudia en Bernard: Zwitserse zeilers.

Playa de las Canteras toont het 'mooie' weer van Las Palmas!!! Waar is de zon? Wanneer wordt de zee rustiger??? Waar zijn de toeristen???

Op de 'Plaza de San Juan' en verspreid over gans Telde zie je dergelijke kunstwerken, maar deze vond ik weer prachtig. Wil je even rusten op een bank, je bent nooit alleen en ze spreken je niet tegen.

Weer bewolkt en moest de zon geschenen hebben, dan zouden deze kleurrijke gevels in Telde nog meer de aandacht trekken.

In de verte de kathedraal de Santa Ana in Las Palmas zo weet je altijd ongeveer waar je bent.

In de verte een klein stukje van Barrio San Bernardo waar het precies lijkt of de kleurrijke huisjes op elkaar gestapeld zijn.

Eveneens in het 'Parque Santa Catalina' is er op zondag een concert waar je rustig kunt van genieten.

Onder de palmbomen in het 'Parque Santa Catalina' in Las Palmas zitten de mannen uit de buurt op zondagmorgen domino te spelen of diep na te denken boven hun schaakbord. Er staan altijd nieuwsgierige toeschouwers omheen, die af en toe actief willen ingrijpen, maar Roger houdt het bij kijken.

Hier onze Nederlandse overbuur in Las Palmas Frieda en Gerrit.

Castillo de San Cristobal (foto2) is een oude wachttoren, die zich in zee bevindt. De toren staat vlak voor de kust van het kleine vissersdorpje San Cristobal (foto1), net onder Las Palmas. Het werd gebouwd in 1577 door Diego de Melgarejo en moest worden herbouwd in het jaar 1638, nadat het een belangrijke rol had gespeeld in de verdediging van de stad in 1595 tot 1599. Het bleef in militair gebruik tot 1878.

Ter hoogte van Punta La Fuentecilla In Gran Canaria woont een eigenaardige verzamelaar wat hij op het dak van zijn huis aan iedereen die passeert wilt tonen.

Dag 106 t/m dag 109: zaterdag 09 juli t/m dinsdag 12 juli 2011: Las Palmas Gran Canaria.

Zondag bezochten we dan Teror voor de 2de maal, maar dat was voor de bekendste markt op Gran Canaria en het is wel de moeite. De kazen die we kochten waren heerlijk. Aan de bekende koeken van Teror hebben we ons niet gewaagd. Het schitterende kerkplein van Nuestra Señora del Pino wordt omzoomd door authentieke Canarische huizen, die meer dan 100 jaar oud zijn, met prachtige houten balkons in Canarische stijl.
We fietsten in en rond Las Palmas, waar het maar mogelijk was. Langs de kust zijn mooie fietspaden en daar profiteerden we van. Via binnenwegen keren we dan terug en zo kom je dan op plaatsen waar je anders voorbij rijdt zonder het te weten. Telkens ontdekten we weer iets anders. Zijn het geen mooie pittoreske hoekjes dan is het soms een klein cafeetje waar ze de beste koffie serveren voor een habbekrats. Mijn fietsje heeft van die kuren. De achterband geeft me telkens schokken alsof ik op een hobbelweg fiets. Slecht voor de rug maar dit kon niet blijvend uren. Ik zou de fiets zo aan de haak gehangen hebben. Verschillende fietsenmakers werden geraadpleegd, geen enkele kon ons helpen tot de allerlaatste, een jonge gast. Hij beweerde dat mijn wiel wel rond is was, maar mijn band een onregelmatigheid vertoonde en op springen stond vandaar die schokken. Voor 10 € hadden we een binnen- en een buitenband en aangezien de skipper nogal bij de hand is fikste hij de klus in niet minder dan ½ uur. Wat zou ik toch doen zonder zo’n goede ziel.
De weerstand van de boiler is stuk en Roger demonteerde hem vorige week en nu wachten we op een nieuwe. Hij is besteld, maar we zijn in Gran Canaria en dan duurt alles wat langer, maar we hebben tijd. Dus geen warm water, maar ja alles went. Er zijn genoeg boten die geen boiler aan boord hebben. Waarom dan klagen.
Een bericht op de navtex is wel wat verontrustend. In Calero Lanzarote is enkele dagen geleden een Engelse solozeiler vertrokken en wordt nu opgegeven als vermist. Er wordt gevraagd aan de varende schepen alert te zijn. Hopelijk is hij niet overvaren door een of ander mastodont. Het zeilweer de laatste dagen (weken) was niet zo denderend: 7 tot 8 bf met golven van 2 tot 4 meter. Den Atlantic laat zien wie de baas is. Hier in de haven: weinig of geen inkomende - of afvarende zeilers. De meesten wachten op betere weersberichten. Wij ook, maar we hebben tijd en dat is wat een zeiler nodig heeft.

Je ziet er wordt niet alleen aan de boot gesleuteld. Neen ik had geen lekke band gereden. Het achterwiel had een defect. De buitenband was niet rond en daar rij je niet graag mee alhoewel ik het nog lang uitgehouden heb, maar nu werd het te erg. De band stond op springen aldus de fietsenmaker. Een proefrit volstond om Roger weeral een brevet uit te schrijven.

Stel je dit even voor in België. De politie zou je vlug bij je kraag hebben, maar hier in een van de drukste straten van Las Palmas wordt er op het zebrapad gejongleert tot het licht op groen springt en dan sprint hij om zijn leven. In Santa Cruz in Tenerife hebben we het ook al meegemaakt. Het zal voor de kick zijn denk ik.

Iets voor Tamaraceite zijn verschillende stuwdammen om het water dat van de bergen stroomt als het regent op te vangen.

Op weg van Teror naar Las Palmas kan je elke minuut een mooie foto spotten, maar deze wil ik zeker op de blog.

Binnenkoer van Casa Museo de Patrones de la Virgen in Teror.

Op de Plaza Nuestra Señora del Pino in Teror vond ik dit huisje te mooi om het niet te fotograferen.

Een overzicht van het stadje Teror waar elke zondag een grote markt plaatsvindt op en rond het kerkplein. Eveneens een populair uitje voor zowel de canarios als de toeristen waar wij natuurlijk niet mochten ontbreken. Je kunt er typisch Canarische producten zoals Chorizo de Teror (een soort rode paprikaworst), koekjes van Teror, geitenkazen etc. krijgen, maar ook kleding, planten en kanariepietjes. De geitenkazen zijn heerlijk.
Foto1: een straatje waar de plantengroei op de balkoms of de daken groeit.
Foto2:een trapstraatje.
Foto3:Basiliek Nuestra Señora del Pino
Foto4: Hoofdstraat waar de Artisanale markt plaatsvindt aan de mooie huizen met houten balkon.

Via de 'Caterdral de Santa Ana' keerden we terug van onze fietstocht en eindelijk was de Kathedraal open. Er was een of andere viering en zoals je ziet was het zeer druk. Bij ons is iedereen rustig en praat stilletjes, maar hier was het precies of ik was in de 'Mercado' z'on lawaaierige bedoening. Er werd gekust, geknuffeld, weg en weer gelopen al druk pratend enz. Het was voor mij spannend te zien hoe de Spanjaarden hun hemelse ervaringen beleven!!!

Dit is het weertje van zaterdag 9 juli 2011 in Las Palmas in de haven. Op de Atlantic mag je dan nog mooiere en stormachtigere golven verwachten. We hebben tijd en wachten nog wat voor de oversteek. Een iets rustiger zee is altijd aangenamer om te zeilen.

Dag 99 t/m dag 105: zaterdag 02 juli t/m vrijdag 08 juli 2011: Las Palmas Gran Canaria.
Aangezien we in Las Palmas nog 2 weken bijtekenden is een weekoverzicht beter te beschrijven. Het is hier een goedkope haven met alle faciliteiten waar gretig gebruik van gemaakt wordt door bepaalde nationaliteiten. In oktober moet hier plaats geruimd worden voor de ARC. Een 250 boten vertrekken van hieruit voor de oversteek en hopen de Caraïben te bereiken, want daar zou heel wat te beleven zijn. Avonturiers kun je hier vinden in alle soorten met de sterkste verhalen afhankelijk van de hoeveelheid glazen ze al dan niet achterover geslagen hebben. Sommigen blijven dromen en zolang je een droom hebt blijf je hopen. Ben je niet van dat soort, dan dien je een andere haven op te zoeken op één van de andere eilanden of Marokko. In december mag je terug je plaats innemen.
Boven Las Palmas blijft en bleef het bewolkt en het voelde dikwijls vochtig aan. Nochtans enkele km naar het zuiden toe is en was het snikheet. De Canarianen houden meer van de veel nattere noordzijde. Het is te begrijpen, dat hier in het noorden niet veel toeristen zijn. Zij houden meer van de zonnigere en droge - deels kale - zuidzijde van het eiland. Er is en was ook meestal veel wind en de golven van de Atlantic kan men niet vergelijken met die van de Middellandse zee.

Eindelijk bezocht ik het Museum Nestor (gewijd aan de eerder genoemde kunstschilder Nestor Martin Fernandez de la Torre.) en gelegen in het Pueblo Canario gebouwd aan het mooiste park van Las Palmas: Parque Doramas. In 1939 werd dit Canarische dorp gebouwd naar een ontwerp van de Canarische architect Miguel de la Torre, naar een schets van zijn broer, de beroemde kunstenaar Nestor de la Torre. Het bijzondere van dit complex is dat verschillende stijlen van de Canarische architectuur hierin verenigd zijn.Nestor, geboren in Gran Canaria in 1887 en overleden op 51 jarige leeftijd in 1938 waardoor een deel van zijn werken niet af zijn geraakt, is een van de belangrijkste kunstenaars van de symbolistische Spaanse beweging die hun creatieve werk ontwikkelden onder de voorschriften van het modernisme.
Als je ’s een keer uitgebreid wilt winkelen dan zijn deze 2 moderne winkelcentra een absolute must. Beiden liggen vlakbij het strand. El Muelle ligt aan de haven, aan de achterkant van Het Catalina Park en Las Arenas ligt aan het begin van het strand Las Canteras, tegenover het Auditorium Alfredo Kraus. De prachtige architectuur van El Muelle is helemaal aangepast aan de haven en de zee

Hier een foto van het Museo Nestor gelegen in het mooiste Park van Las Palmas nl. Parque Doramas

Elke dag kijken we in de plaatselijke krant naar de meteo en zoals je ziet: in het noorden bewolkt en in het zuiden zon op bijna alle eilanden. De windrichting en de golfhoogte worden eveneens weergegeven.

In de omgeving van het auditorio Alfredo Kraus aan Playa Canteras zijn veel kunstwerken te bezichtigen, is het fijn te fietsen, te wandelen en op een terrasje te genieten van de zee en de voorbij wandelende meestal plaatselijke bevolking.

Het Congrescentrum van de Canarische Eilanden, het Auditorio Alfredo Kraus van Las Palmas de Gran Canaria, is een ontwerp van de Catalaanse architect Oscar Tusquets en bevindt zich op een van de meest gezichtsbepalende plekken van de stad, het Playa de las Canteras. De omgeving ademt zout uit en het gebouw biedt vergezichten over de Atlantische Oceaan





Dit enorme standbeeld van de wereldberoemde tenor Alfredo Kraus, gestorven op 10 september 1996 staat voor het auditorio.

In DE winkelwandelstraat zijn de straatmuzikanten altijd paraat. De serinade die hij ten beste geeft voor het kleine meisje maakt haar verlegen.

Dag 95 t/m dag 98 : van dinsdag 28 juni t/m vrijdag 01 juli 2011: Las Palmas Gran Canaria.

Via internet bij ‘autoreise’ hebben we voor 3 dagen een auto gehuurd en die dient op de luchthaven afgehaald te worden. Na een half uur bussen kwamen we in de luchthaven en in een wip was alles geregeld en kregen een Peugeot 207 van ‘goldcar’. Zo snel en goedkoop waren we nog nooit gesteld geraakt. De luchthaven ligt al ongeveer halfweg het eiland aan de kust en we kozen eerst om het bovenste derde te bezoeken. ‘s Anderendaags reden we naar het zuiden naar Riet, de dochter van Frieda en Gerrit die in Maspalomas in het zuiden woont, werden er goed ontvangen en bezochten het zuidelijk gedeelte terwijl zij bij hun dochter bleven en we hen ’s avonds terug oppikten. De derde dag namen we het andere derde NWestelijk gedeelte. Terwijl het in het noorden bewolkt bleef, was het bloedheet in het zuiden en eens enkele km van Las Palmas verwijderd klom de zon door de wolken. In het noorden is het altijd wat meer bewolkt en vochtig ten opzichte van het zuiden, maar toch nog warm genoeg om rond te crossen met de auto. Na een vermoeiende driedaagse brachten we de vierwieler terug naar de luchthaven, keerden terug met de bus en slenterden via de drukke winkelwandelstraat waar het volop solden was beladen met zakken terug naar de haven.

Teror is een mooi bergstadje, op een hoogte van meer dan 500m gelegen in het groene noorden van het eiland op 21km afstand van Las Palmas. Het stadje telt ongeveer 10.000 inwoners. In het centrum vind je prachtige koloniale architectuur, met de typische Canarische houten balkons. Het is heerlijk om door de mooie straten te slenteren. In 1979 is het stadje tot historisch erfgoed verklaard. Aan het eind van de hoofdstraat vind je plein met de Basiliek en het mooie gemeentehuis van Teror. Naast de basiliek ligt Het Huis van de Beschermheren van de Maagd van de Pijnboom, wat tevens dient als museum. Het gebouw is opgetrokken rond een binnenplaats. In het huis bevindt zich een mooie collectie meubelen, koetsen en een draagstoel uit de 17e eeuw. Allemaal te veel om te tonen. Elke zondag is er een markt waar we zeker nog eens naar toe moeten.