Dag 110 t/m dag 116: woensdag 13 juli t/m dinsdag 19 juli 2011: Las Palmas Gran Canaria.

Het was weer enkele dagen geleden dat we nog eens vis gegeten hadden en we beenden naar de Mercado waar je verse vis kunt kopen. Cherne is heel lekker en vis van hier, maar er was nog een andere gelijkaardige vis ook van hier maar ik weet de naam niet meer. Het was iets met paga…. en lekker.

De weerstand van de boiler was stuk en men zou een nieuwe weerstand bestellen bij ‘rolnautic’. Na een week lukte het niet de juiste maat te vinden, gevolg een nieuwe boiler. Geen sinecuur om de boiler te ontmantelen in de bakskist, maar uiteindelijk moest hij toch vervangen worden. Na ettelijke zweeturen in de bakskist was alles toch goed verlopen. Ik hield me stil en rustig want dan heb je geen zeurkous nodig, maar het lukte en nu hebben we terug warm water. Zo is het altijd wat met een boot. En verdorie ‘Murfy’ was weer in de buurt. Onze antenne voor internet liet ons ook in de steek en gaf een ‘crashdump’. Als we thuis zijn zullen we de antenne terugsturen want we hebben daar 2 jaar garantie op.

Het weer in Las Palmas bleef overwegend bewolkt, en nu zondag en de daarop volgende nachten regende het, geloof het of niet. Zo van die frieselregen die je door en door nat maakt. Nochtans in het zuiden was het, zegt men 32° en volop zon.
Op zondag bezochten we de ‘El Rastro’ (grote markt in het openbaar) betekent letterlijk vlooienmarkt. Deze naam is een beetje misleidend, er zijn enkele kraampjes met tweedehands spul zoals curiosa en kleding, maar overwegend vind je er kraampjes met nieuwe spullen. Ook veel namaak van merken als Lacoste; Nike, Tous etc
Naast stalletjes met kleding, ondergoed en schoenen vind je er ook enkele kramen met Canarische specialiteiten zoals verschillende soorten brood, kaas, worst, gebak en koekjes. Bovendien bevindt zich op deze markt al meer dan 25 jaar een kraampje van een Duitse bakker met Duits gebak en brood, maar veel te duur of profiteert men weer van de toeristen. Ik heb me natuurlijk ook één keer laten vangen.
Het leuke van deze markt is dat je er vrij veel stocks voor spotprijsjes worden verkocht en meestal aan 1 €. Het is een levendige, gezellige markt, waar je een goed beeld kunt vormen van de doorsnee Canarische bevolking.
Achteraan de markt zijn gezellige terrasjes waar je wat kunt drinken en Canarische tapas kunt bestellen en waar de Canarianen gepassioneerd domino spelen voor geld en er ook altijd een orkest de muziekliefhebbers lokt.

Maandag en dinsdag bleef het ellendig miezerig weer met sterke windvlagen en met een zeer hoge vochtigheidsgraad waar ik van baal. Waar zijn we eigenlijk beland? Zodra het mogelijk is zeilen we over naar Tenerife zuid, want we worden het stilaan beu. De plaatselijke bevolking is niet kwaad, want zij houden wel van enkele dagen regen, maar als het een maand moest duren, zouden ze wel anders piepen.
-15 Minuutjes bussen en we waren in ‘Telde’, maar viel dat tegen. Ik las in de reisgids, dat ‘Telde’ in de prekoloniale tijd de zetel was van de plaatselijke Guanchenkoning. Tegen het einde van de 15° eeuw bouwden de Spanjaarden een kleine kapel en in 1519 begon men op die plaats aan de bouw van de huidige San Juan Bautistakerk met het bekende maniëristische altaar en een Vlaamse triptiek uit de eerste helft van de 16° eeuw, maar ik denk dat ze gepikt was want nergens was er een Vlaamse triptiek te bespeuren. Ook zocht ik naar de groen en wit geschilderde huizen op de Plaza de San Juan, maar dat leek ook noppes. Gevels in alle mogelijke kleuren naast mekaar en moest de zon geschenen hebben, dat had het ook nog iets, maar die was ook zoek. Dan maar terug naar de boot en naar de apero bij Claudia en Bernard: Zwitserse zeilers.