Dag 156 t&m  dag 161: zondag 28 augustus t/m vrijdag 2 september 2011: San Miguel Tenerife.


De zeiler is nog niet gevonden en de sfeer in de haven is drukkend. De pers kwam natuurlijk foto’s nemen van de bewuste boot en probeerde gegevens te verzamelen.
Een dag met veel nieuwsgierige ramptoeristen en reporters aan de bar, want zo iets dergelijks verspreid zich als een lopend vuurtje.
Maandag hoorden we van Didine dat Walter terug in San Miguel is en aan’ t werken was aan zijn boot. Stoere Stijn de kleinzoon klom in de mast voor kleine reparaties. We gingen hen verrassen en hadden heel wat bij te babbelen.
Ondertussen stormweer : hoge golven en een sterke deining (foto). Onze haven ligt er beschermd bij en buiten die sterke deining en hevige windvlagen ondervonden we geen last. Las Galletas echter deelde in de klappen. De dijk en de straat richting Los Cristianos was afgezet. De branding was zo hevig, dat de golven niet alleen over de dijk sloegen, maar de zwarte lavastenen, zand en gruis met zich meenemend de straten bedekten en een ravage aanrichtte, maar tegen storm is niet veel te doen als wachten tot het voorbij is en beschutting zoeken. De restaurants sloten in allerijl deuren en ramen. In El Médano waren de surfers in hun nopjes met golven om en bij de 6 meter. 
De ravage ’s anderendaags was duidelijk. Het dorpje San Andrés in het noorden ligt iets lager dan de zeespiegel en werd volledig overspoeld. Men sprak van een tsunami.
Ondertussen werken kapitein en eerste matroos verder om de Antidote proper en klaar te maken voor de winter. Zeilen is niet alleen plezier en fun, onderhoud is van groot belang. Touwen, zeilen, alles moest eraan geloven. Ons Marokkaans wasmachine doet wonderen. Hadden we nooit gedacht, maar ja niet te vlug oordelen hé. Diane, Pierre en hun vrienden Monique en Ronny kwamen kijken of alles vlot verliep en we geen schade geleden hadden van de storm.
En zo glijden de dagen voorbij en komt er aan ons avontuur een einde.
Wat we wel ondervonden hebben is dat juni, juli en augustus niet echt ‘de’ zeilmaanden zijn rond de Canarische eilanden, maar we zijn weeral een ervaring rijker.
Ondertussen zijn we 2 september en inderdaad de wind is rustiger en de zeer lijkt gestreken.  We witte golfkoppen zijn weg.  De storm heeft precies alles plat gesmeten.
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->