Dag 69 t/m dag 71: dinsdag 31 mei t/m donderdag 2 juni 2011: Santa Cruz.

In de bakskist zagen we dat er aan de bananen geknabbeld was. Oei we hebben bezoek! Wat nu? Zou het werkelijk waar zijn wat we vreesden….Muizen? We spraken met de havenmeester en ja dat kan hier. Ze komen via de touwen of de fenders aan boord. Hij wees ons een Ferretería (ijzerhandel) aan en we kochten muizenvallen en muizenlijm. ’s Anderendaags was onze nieuwsgierigheid en hoop groot: verdorie geen vangst. Na een grondige inspectie zagen we de afdrukken van grotere pootjes die door de lijm gelopen waren, het stuk banaan was opgepeuzeld en de muizenval niet aangeraakt. Zouden we…. bah (als ik er maar aan denk ril ik al) een rat hebben? Terug de havenmeester geraadpleegd. Hij leek niet verbaasd en ja dat is in een haven altijd mogelijk. We stevenden terug richting Ferretería voor een rattenval en rattenbollen en de kapitein plaatste ze in de bakskist. Ondertussen gingen we fietsen, richting Playa Teresistas (het mooie witte strand) zodat ‘het’ zijn/haar gang kon gaan, doch bij thuiskomst: niets. Dan de nacht maar afwachten en hopen. Maar rond 20 uur hoorden we plots een klap en inderdaad de rat zat in de val en sloeg met haar staart wild in het rond maar… te laat, haar rijk was uit. Om zeker te zijn plaatsten we de val terug maar alles bleef rustig en de kapitein onderzocht en kuiste de bakskisten grondig. Ons verhaal kent voorgaanden.
-Nu nog even over onze fietstocht naar San Andrés dat aan de voet van het Anaga gebergte ligt en gebouwd is op een rotswand. De belangrijkste attractie is echter niet het overweldigende berg- en zeezicht, maar het mooiste strand, volgens de Santa Cruzers, nl. Playa de las Teresitas. Dit prachtige strand wordt beschermd door de golfbreker en is ideaal om te zwemmen. In San Andrés zijn geen toeristische hotels, maar vrijwel uitsluitend particuliere accommodaties, en ook deze zijn zeer dun gezaaid. Het plaatsje is op dagjestoeristen ingesteld. Er zijn een aantal uitstekende Canarische visserbars, die meestal geen menu hebben, maar een bord waarop precies wordt aangegeven wat er die dag te krijgen is. De vissen springen even niet noodzakelijkerwijs naar "behoefte" in het net. Een lekkere koffie is er altijd wel aan één of andere kleine bar te krijgen en niet te versmaden. Je wringt je best tussen de gezellig taterende drukte aan de toog om je drank te bestellen als je niet graag 1/2uur wacht. Ik heb het van hen geleerd en ze beschouwen dit niet als onbeleefd.