Ik zit hier in de tuin van het huis van César Manrique voor één van zijn reusachtige muurschilderingen die hij in 1992 heeft gemaakt en waarin hij tegels en vulkanisch gesteente heeft verwerkt


De ingang van Taro de Tahiche gebouwd door César Manrique waar hij woonde tot 1968. 4 Jaar later schonk hij zijn huis aan de Fondación César Manrique.
Hij bouwde zijn huis midden op de karakteristieke blauwzwarte lavavelden.

Het monument is ontworpen door César Manrique en opgericht voor de boeren op het eiland. Monumento al Campesino is vijftien meter hoog en gemaakt van watertanks die zich vroeger op vissersboten bevonden. Onderaan het beeld heeft Manrique een ezel en een dromedaris gebouwd, die symbool staan voor het werken in de landbouw. Het Monumento al Campesino is voltooid in 1968 en bevindt zich tussen de wijnvelden van La Gería.

Op het strand ter hoogte van Caleta del Mojón Blanco heeft men dezelfde techniek toegepast zoals met de druivenstokken om zich te beschermen tegen de wind. Subliem!!!

Een close-up van een kom (gería) bedekt met vulkanisch as en door lage halfronde muurtjes omringd zodat de wijnstokken (1 per kom) beschermd worden tegen de droge wind.