Dag 72: vrijdag 3 juni 2011: Santa Cruz.

We zullen maar niet te vlug victorie juichen, maar vanmorgen was alles rustig in de bakskisten. De giftbollen laten we er in liggen voor alle veiligheid. Nu zouden we kunnen verder zeilen, maar NNW rukwinden van 40 tot 45 kn. houden ons in de haven. Om Lanzarote te bereiken moeten we hier tegenop zeilen en dat is spokenwerk.
-Twee tentoonstellingen trokken mijn aandacht en dat verlicht de pijn van het vastliggen in de haven.
1. Oscar M. Domínguez (3 januari 1906-31 december 1957 pleegde zelfmoord door zijn polsen door te snijden in het bad) een Spaanse surrealistische schilder, geboren in San Cristóbal de La Laguna op het eiland Tenerife. Ik was de enige in het museum en de bewaakster volgde me in elke zaal als mijn schaduw.
2. Ana Maria González schildert realistische, romantische taferelen: “ het strand, het licht en de vreugde”. Vooral zeegezichten, waar onschuldige kinderen op het strand spelen. Zij stelde tentoon in de gebouwen van “ Círculo de Amistad XII de Enero” een vriendschapsclub, waar Roger in sjort niet binnen mocht. Ik dacht eerst dat het een Casino was, maar het was uitsluitend een club waar verschillende activiteiten gedaan worden voor de bewoners van Santa Cruz. Het gelijkvloers was open voor het publiek, maar naar boven mochten we niet. Wat een gedoe. Gelukkig waren de schilderijen de moeite waard.